Ik hoor je denken... Eten 3D printen? Het is inmiddels niet eens meer een nieuw fenomeen; meerdere koks, studenten, designers en food liefhebbers zijn hiermee aan het experimenteren. En de resultaten worden steeds veelbelovender, mooier en interessanter. Maar hoe werkt het nou eigenlijk en wat kan er inmiddels al aan eten worden geproduceerd met behulp van een 3D printer? Ik heb 2 voorbeelden uitgelicht. Lees vooral verder...

Edible Growth

Ze was 22 jaar, net afgestudeerd studente Industrial Design aan de Technische Universiteit Eindhoven en ze ontwierp een gezond en duurzaam voedselconcept geproduceerd door middel van een 3D-printer... Chloé Rutzerveld deed het. Ze haalde haar bachelor met een project genaamd 'Edible growth' (eetbare groei) en is sindsdien enorm druk.

Ze verteld: "Het begon met een aantal vragen aan TNO over hun nagebootste spijsverteringskanaal TIM (TNO Intestinaal Model). Ik deed onderzoek naar efficiente voedselopname door het lichaam, met als doel mensen te voeden met minder grondstoffen. TNO bood me een stageplek aan en zo kwam ik in aanraking met mensen die verstand hebben van 3D-printen en kwam ik op het idee voor het Edible Growth project".

 Het project houdt meer in dan alleen het printen van eten. Het project is een onderzoek geworden naar een manier om de technologie van 3D-printen toe te passen op voedsel. Een project dat kan bijdragen aan mens en maatschappij. "Het hoeft niet iets onnatuurlijks en ongezonds te zijn, het kan juist heel veel voordelen en hebben en duurzaam zijn". Doordat het product met alleen de basisgrondstoffen gemaakt wordt en thuis uitgroeit, komt de consument weer dichter bij het voedsel te staan. Ook hoeven de supermarkten niets meer te bewaren en is er geen derving. "Zo worden alle grondstoffen optimaal benut en is er geen sprake van voedselverspilling."

Het hapje heeft de vorm van een bolletje met allemaal gaatjes. De binnenkant bestaat uit laagjes van zaden, sporen, gist en een eetbare voedingsbodem. Na het 3D-printen, doet de natuur gewoon zijn werk en binnen 5 dagen zit het balletje vol met o.a. alfalfa en paddenstoelen. Chloé is op dit moment in gesprek met verschillende partijen om te kijken of het project te realiseren is. "Over een paar jaar zal het dus mogelijk zijn om dit soort hapjes thuis te gaan printen..."

Ik vind het heel bijzonder dat deze techniek ook echt iets voor duurzaamheid kan betekenen en verspilling tegen kan gaan. Het ziet er nog niet heel aantrekkelijk uit... Maar ik denk dat hier best een mooie toekomst voor in het verschiet ligt!

Meer info: www.chloerutzerveld.com 

Vers fruit op aanvraag?

Je leest het goed. Vers fruit op aanvraag. Design studio Dovetailed uit Cambridge heeft dit concept bedacht en het is echt een (sorry voor het taalgebruik) mindfuck concept. Met 'spherification' zijn vloeibare druppels aan te passen qua vorm en ontstaan er bijvoorbeeld frambozen met aanrdbeiensmaak... Deze technologie is bedoeld voor koks en voor iedereen die een creatieve eetervaring wil beleven. 

Ik weet toch niet echt of dit me zo aantrekt... Het voelt zo onnatuurlijk en vreemd, net als dat moment dat je melk denkt te gaan drinken en het drinkyoghurt is ofzo. Dat het dan ook heel vies is, omdat je iets anders verwachtte. Not sure... 

Meer info: www.dovetailed.co

Toekomst

Kield van Bommel, een expert in 3D geprint voedsel, vertelt dat er al veel voorbeelden zijn van voedsel dat is afgedrukt in een bepaalde vorm. Er wordt nu vooral gefocust op het creëren en finetunen van texturen en vormen. De uitdaging is om voedsel in elkaar te zetten dat er smakelijk uitziet, maar de smaak is ook nog niet bijzonder genoeg. Het smaak als 'gewoon voedsel'. Wie weet wat de toekomst ons brengt met deze technologie...

Wat denk jij ervan? Is dit een stap te ver? Of juist een briljante ontwikkeling op food gebied?

Liefs,

Lisa

Bronnen:

motherboard.vice.com

duurzamestudent.nl

Follow my blog with Bloglovin